نقش رطوبتگیرها را میتوان در همه جای زندگی روزمره دید و حضور آنها را میتوان در بستهبندی تقریباً هر محصول جدیدی مشاهده کرد. اگرچه ما شاهد استفاده گسترده از رطوبتگیرهای سیلیکونی بودهایم، اما چه مدت میتوان آنها را نگهداری کرد و آیا نگهداری طولانیمدت واقعاً از رطوبت و کپک جلوگیری میکند؟ آیا واقعاً هیچ پدیده انقضایی وجود نخواهد داشت؟
اولاً، ما درک میکنیم که از آنجایی که رطوبتگیرها برای جلوگیری از رطوبت و کپک طراحی شدهاند، این ماده باید ظرفیت جذب بالایی داشته باشد، درجه معینی از واکنش اسید-باز، سرعت پیری کند، نامحلولی، پایداری شیمیایی قوی و سایر مزایا را داشته باشد تا بتوان آن را برای مدت طولانی نگهداری کرد. مواد سیلیکونی متعلق به مواد جذبکننده با فعالیت بالا هستند که هیچ مادهای را تحمل نمیکنند و ظرفیت جذب بالایی دارند. آنها عمدتاً بخار آب را با روش جذب جذب میکنند. مواد سیلیکونی پایداری بالایی دارند و میتوانند برای مدت طولانی بدون هیچگونه پدیده پیری یا تخریب نگهداری شوند، بنابراین اثربخشی و طول عمر آنها به عنوان رطوبتگیر کاملاً پایدار است. در طول عمر رطوبتگیر سیلیکاژل، میتوان از روشهای تجربی استفاده کرد. اگر بتوان آن را برای مدت طولانی در محیطی خشک و عاری از مایعات نگهداری کرد و اثر ضد رطوبت و ضد کپک خاصی داشته باشد، اگر در محیطی با رطوبت بالا و ازن شدید استفاده شود، طول عمر آن کاهش مییابد. در صورت نفوذ آب، میتوان از آن حدود 1 سال استفاده کرد. اگر آب نشت نکند، میتوان از آن برای مدت طولانی استفاده کرد. طول عمر آن توسط محیط تعیین میشود، اما اگر به طور معمول نگهداری شود، میتوان از آن برای مدت طولانی استفاده کرد.
استفاده از رطوبتگیرها به طور گسترده در صنایع مختلف استفاده میشود و این نوع ماده کمکی نیز باعث شده است که مواد رطوبتگیر به یک دسته از تبدیل تولید در صنعت تولید تبدیل شوند. مواد رطوبتگیر را میتوان به انواع مختلفی از جمله رطوبتگیرهای معدنی، رطوبتگیرهای فیبری، مواد آهک زنده، رطوبتگیرهای مونتموریلونیت، آلومینای فعال و رطوبتگیرهای سیلیکاژل تقسیم کرد. در حال حاضر، رطوبتگیرهای سیلیکاژل یکی از انواع پرکاربرد هستند و اساساً اقلام ثابتی هستند که هیچکس نمیتواند آنها را به میل خود حرکت دهد. آنها هنوز هم میتوانند در پیشگیری از رطوبت و کپک به نتایج خوبی دست یابند!