تفاوت بین سیلیکون و پلاستیک چیست؟ از منظر خود ماده، ویژگیهای عملکردی و جایی که میتوان از آن استفاده کرد: سیلیکون یک ماده پلیمری الاستیک با پیوندهای اکسیژن سیلیکون است که متعلق به دسته لاستیک است. پلاستیک یک ماده پلاستیکی است که عمدتاً از رزینهای پلیمری تشکیل شده است و این دو از نظر ترکیب شیمیایی و خواص فیزیکی تفاوتهای قابل توجهی دارند.
1. ترکیب شیمیایی
از منظر ترکیب شیمیایی، ساختار اصلی ژل سیلیکا یک زنجیره اصلی است که توسط پیوندهای اکسیژن سیلیکون به هم متصل شده است، بدون یک زنجیره اصلی کربن کربن، که به آن اجازه میدهد بین -60 درجه سانتیگراد و 200 درجه سانتیگراد پایداری خود را حفظ کند. زنجیره اصلی پلاستیک یک رزین با وزن مولکولی بالا با ساختار کربن کربن است، مانند پلی اتیلن و پلی پروپیلن، که در دماهای بالا مستعد نرم شدن و تغییر شکل هستند. عملکرد اکثر پلاستیکها در دماهای بالای 80 درجه سانتیگراد به خطر میافتد. شرکت دیبو از طریق آزمایش دریافت که مولکولهای سیلیکون بسیار پایدارتر از پلاستیکهای معمولی هستند، بنابراین به راحتی در دماهای بالا تغییر شکل نمیدهند.
2. ویژگیهای عملکردی
از نظر عملکرد، تفاوت بین این دو بیشتر مشخص است. سیلیکون خاصیت ارتجاعی خوبی دارد و میتواند پس از کشیده شدن به سرعت به شکل اولیه خود بازگردد. به راحتی پیر نمیشود، از نور خورشید نمیترسد و پس از استفاده طولانی مدت سفت یا ترک نمیخورد. دو نوع پلاستیک وجود دارد: ترموپلاستیک و ترموست. پلاستیکهای ترموپلاستیک را میتوان بارها پردازش کرد، اما خاصیت ارتجاعی ضعیفی دارند و در اثر استرس مستعد شکستگی هستند. همچنین میتوانند پس از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آفتاب اکسید شده و شکننده و تغییر رنگ دهند. شرکت دیبو آزمایشاتی انجام داده و دریافت که محصولات سیلیکونی خوب میتوانند 5 تا 10 سال دوام بیاورند، در حالی که پلاستیکهای معمولی به طور کلی در همان محیط پس از 2 تا 3 سال به طور قابل توجهی پیر میشوند. علاوه بر این، سیلیکون برای بدن انسان مضر نیست، غیر سمی و بیبو است و میتواند مستقیماً با غذا و پوست تماس داشته باشد. برخی از پلاستیکها حاوی مواد مضر مانند نرمکنندهها و بیسفنول A هستند که در صورت قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آنها ممکن است بر سلامتی تأثیر بگذارند. این نیز دلیل استفاده بیشتر از سیلیکون در محصولات مادر و کودک و زمینههای پزشکی است. هنگام خرید محصولات خاص، باید با توجه به نیازهای مربوطه انتخاب کرد، زیرا ویژگیهای عملکردی همچنان تأثیر قابل توجهی بر استفاده از محصول دارند.
3. محل استفاده
جایی که آنها متفاوت استفاده میشوند دقیقاً به دلیل ویژگیهای مختلف آنها است. سیلیکون در برابر دماهای بالا و پایین مقاوم است، به راحتی پیر نمیشود و انعطافپذیری خوبی دارد. معمولاً در اجزای آببندی برای وسایل آشپزخانه، تجهیزات پزشکی و قطعات الکترونیکی استفاده میشود. حلقههای آببندی سیلیکونی که توسط شرکت دیبو برای بسیاری از شرکتهای لوازم خانگی ساخته شدهاند، به دلیل آببندی خوب و مقاومت در برابر دمای بالا شناخته شدهاند. پلاستیک دارای هزینه کم، پردازش آسان و سختی قابل تنظیم است و بیشتر در مواد بستهبندی، محفظههای اسباببازی و وسایل روزمره استفاده میشود. از نظر مقاومت در برابر مواد شیمیایی، سیلیکون مقاومت بیشتری در برابر اسیدها، بازها و حلالهای آلی دارد، در حالی که پلاستیکها به راحتی توسط مواد شیمیایی خاص خورده میشوند. به عنوان مثال، پلاستیکهای پلی اتیلن ممکن است در صورت قرار گرفتن در معرض الکل منبسط شوند، در حالی که سیلیکون اینطور نیست.
تفاوت در ترکیب شیمیایی، خواص و کاربردهای سیلیکون و پلاستیک آنها را برای سناریوهای مختلف مناسب میکند. هنگام انتخاب مواد، باید محیط استفاده و الزامات عملکردی را در نظر گرفت. اگرچه سیلیکون گرانتر است، اما در دوام و ایمنی مزایایی دارد. پلاستیک از نظر مقرون به صرفه بودن و تنوع پردازش رقابتیتر است. درک این تفاوتها میتواند به ما در انتخاب منطقیتر مواد و به حداکثر رساندن اثربخشی آنها کمک کند.