محصولات لاستیکی سیلیکونی برای همه آشنا هستند. برخی از محصولات پس از قالبگیری میتوانند مستقیماً استفاده شوند، در حالی که برخی دیگر نیاز به ولکانیزاسیون ثانویه (که به عنوان گوگردزنی ثانویه نیز شناخته میشود) دارند. در واقع، پس از قالبگیری، از نظر ظاهری خوب به نظر میرسند و میتوانند به طور معمول استفاده شوند. چرا باید ولکانیزاسیون ثانویه انجام دهیم؟
اولاً، باید توجه داشت که همه محصولات لاستیکی سیلیکونی نیاز به ولکانیزاسیون ثانویه سیلیکون ندارند. با این حال، بسته به فرمول مواد اولیه، برخی میتوانند مستقیماً در یک مرحله قالبگیری شوند، در حالی که برخی مواد خاص مانند محصولات فلورورابر و محصولات لاستیک سیلیکونی EPDM نیاز به ولکانیزاسیون ثانویه دارند. این به این دلیل است که در طول ولکانیزاسیون اولیه این مواد، پراکسیدهای داخل آن تجزیه شده و واکنشهای پلیمری بالایی را انجام میدهند و ترکیبات با وزن مولکولی کم (مانند بنزن، اسید بنزوئیک و غیره) تولید میکنند. این ترکیبات با وزن مولکولی کم که با لاستیک مخلوط میشوند، خواص مکانیکی و طول عمر لاستیک سیلیکونی را کاهش میدهند و همچنین سمی هستند. این امر برای وسایل آشپزخانه سیلیکونی بسیار نامطلوب است، بنابراین تولیدکنندگان محصولات لاستیکی سیلیکونی اغلب از ولکانیزاسیون ثانویه برای تجزیه و تبخیر ترکیبات با وزن مولکولی کم استفاده میکنند.
ثانیاً، پس از اتمام ولکانیزاسیون اول، ممکن است مولکولهای سیلیکون به طور کامل پیوند عرضی (ولکانیزاسیون ناکافی) نداشته باشند. ولکانیزاسیون ثانویه لاستیک سیلیکونی میتواند آن را به طور کاملتر و یکنواختتر ولکانیزه کند و در نتیجه خواص مکانیکی و دوام لاستیک را بهبود بخشد.
ثالثاً، میتوان ولکانیزاسیون ثانویه سیلیکون را انجام داد، مانند محصولات لاستیک سیلیکونی EPDM که به طور گسترده در خودروها استفاده میشوند، که میتواند بوها را از بین ببرد و راحتی سرنشینان خودرو را پس از ولکانیزاسیون ثانویه بهبود بخشد.
چهارم، به منظور کاهش هزینهها و افزایش ظرفیت تولید، تولیدکنندگان محصولات سیلیکونی اغلب زمان ولکانیزاسیون سیلیکون اول را کوتاه میکنند و سپس زمان ولکانیزاسیون دوم را افزایش میدهند تا اطمینان حاصل شود که محصولات به طور کامل ولکانیزه شدهاند و در عین حال رقابتپذیری خود را نیز بهبود میبخشند.